Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmeni Halil Öztemel, 23 Ekim 2011'de ilk atandığı Van'ın Erciş ilçesinde meydana gelen 7.2 büyüklüğündeki depremde enkaz altında kaldı. Halil öğretmen, 15 saatin sonunda çöken binadan kurtarıldı ancak iki bacağını kaybetti. Protez bacakla hayatına devam eden Halil Öztemel, kendisine teklif edilen malulen emekliliği reddederek memleketi Konya'nın Kadınhanı ilçesinde çocukluk yıllarını geçirdiği Şakir Ersoy Ortaokulunda öğretmenlik yapmaya devam ediyor.

 

Okulda öğrencilerle bir arada olmanın kendisini çok mutlu ettiğini belirten Halil öğretmen, "Bu havayı teneffüs etmek, öğrencilere bir şeyler anlatabilmek, öğrettiğimin dönüşünü alabilmek, öğrencinin gözündeki ışığı görebilmek, bir şeyler öğrenme açlığını fark etmek, öğretebildiğimi görmek en büyük mutluluğum." diyor.

 

Yaşadığı zorlukların üstesinden okulu ve öğrencileriyle geldiğini söyleyen Öztemel, o günleri şöyle anlattı: "Kolay değil, insan bir tırnağını kaybetse hüzünlenir. Benim iki bacağım yok. Demek ki Rabb'im herkese kaldırabileceği bir yük yüklüyor. Ama mesleğim, okulum ve öğrencilerim beni tekrar hayata bağladı diyebilirim. Ailemin de çok büyük desteği oldu. Orada ben birçok arkadaşımı kaybettim. Oradan sağ çıkamayanlardan biri de ben olabilirdim, diye düşünerek hayata daha da pozitif yaklaştım. Yaşadığım zorluklar bana zaman zaman sıkıntı verse de arkadaşlarım ve etrafımdaki insanlar, hiçbir zaman bir şeylerin eksikliğini hissettirmediler. Her şeyin içine dâhil ettiler." 

 

Doğup büyüdüğü ilçede, çocukluğunun geçtiği okulda öğretmenlik yapmanın kendisine gurur verdiğini söyleyen Halil Öztemel şunları söyledi: "Kendi memleketimde, doğum büyüdüğüm ilçede çalışıyorum. Bu da benim için büyük bir gurur. Ben de bu sıralarda, bu okul bahçesinde oynayan çocuklardan biriydim. Artık bu çocuklara eğitim veren bir beşerim. Bu da bana gurur veriyor. Durumumla alakalı da bir eksiklik hissetmiyorum. Zira, hayat çok uzun değil. Üzülecek ve gerilimle uğraşacak kadar da vaktimiz yok."